Bosna i Hercegovina (skraćeno BiH), država je u jugoistočnoj Evropi, na Balkanskom poluostrvu. Pretežno je planinska zemlja. Zauzima površinu od 51.209,2 km². Na sjeveru, zapadu i jugu se graniči sa Hrvatskom, na jugoistoku sa Crnom Gorom, a na istoku sa Srbijom; kod Neuma — dužinom obale od 21,2 km — izlazi na Jadransko more. Glavni grad je Sarajevo.
Bosna i Hercegovina se sastoji od dva entiteta: Federacije Bosne i Hercegovine i Republike Srpske, dok Brčko Distrikt ima poseban status.
Klima Bosne i Hercegovine većim je dijelom umjerenokontinentalna, sa toplim ljetima i hladnim zimama. U dijelovima u kojima vlada ova klima, najtoplija područja su na sjeveroistoku, dok srednje temperature opadaju prema jugozapadu, idući dolinama rijeka prema srednjem pojasu.
Bosna i Hercegovina je izuzetno bogata raznovrsnim biljnim i životinjskim svijetom. Biosfera BiH ima tu pogodnost da je zemlja relativno rijetko naseljena i da postoje potpuno nenaseljene oblasti. Oko polovina površine BiH je pod šumom, a posebno njene planine. Zbog ograničene pristupačnosti, svijet prirode je malo ugrožen, a staništa rijetkih biljaka i životinja očuvana. U BiH žive mnoge životinje koje su izumrle u drugim dijelovima Evrope.
Bosna i Hercegovina zauzima položaj između jadranske obale Balkanskog poluostrva i Panonske nizije i Moravskog bazena. Stoga su i glavni putni pravci ove republike veze dviju pomenutih oblasti jugoistočne Evrope.
Upoznajte Bosnu i Hercegovinu, krenućemo sa zapada preko centralnog dijela, do istočnog dijela Bosne i Hercegovine. Zatim ćemo se spuštati južno i upoznati prirodne ljepote cijele Bosne i Hercegovine.
Sponzorisano (tekst se nastavlja ispod oglasa)
Nacionalni park Una
Područje Nacionalnog parka Una se nalazi na krajnjem zapadnom dijelu Bosne i Hercegovine, na području Grada Bihaća i pripada Unsko-koranskoj zaravni, a obuhvata dolinske dijelove rijeke Une i Unca i orografske padine planina Plješevice, Grmeča i Osječenice. Nacionalni park Una se prostire dolinom gornjeg toka rijeke Une kao i oko kanjona rijeke Unac, desne pritoke Une, sve do rječice Krke na zapadu.
Nacionalni park Una nalazi se u sjeverozapadnom dijelu Bosne i Hercegovine, uglavnom na području općine Bihać, te u manjoj mjeri u općini Bosanski Petrovac i Drvar.
Štrbački buk
Štrbački buk visine 24,5 m predstavlja najviši i najspektakularniji vodopad u Nacionalnom parku, a njegov postanak se vezuje za tektonska pomjeranja i stvaranje sedrenih naslaga.
Početkom XX stoljeća obale ovog vodopada krasili su brojni unski mlinovi što podsjećaju na sojenice, nastambe prahistorijskog plemena Japodi. Sojenice su drvene kuće izgrađene iznad vode, na hrastovim stubovima (pilonima) zabijenim u dno rijeke. Japodi su na ovim prostorima živjeli zadnjih 1000 godina stare ere.
Štrbački buk 
- Unska Vila
Japodski Otoci
Blizu Bihaća, u naselju Račić, smjestila se turistička atrakcija Japodski otoci. Ovo čudo prirode predstavlja kulturno-arheološko područje, okruženo zelenilom i plavom kraljicom – rijekom Unom.
Kada jednom uđete u grad Bihać dovoljno je samo da pratite turističku signalizaciju u gradu i to table sa natpisom Una Aqua Centar, Japodski otoci. Smješteni na vrlo karakterističnoj lokaciji, prirodnim adama koje su na prvi pogled ostavile bez daha mnoge znatiželjnike i posjetitelje našeg centra. Pet unskih otoka isprepletenih slapovima i rijekom Unom su bajkovit prizor prirodne ljepote.
Vodopad Bliha
Vodopad Bliha, poznat kao Blihin skok, nalazi se između sela Fajtovci i Kamengrada, 14 kilometara od centra Sanskog Mosta, koji je visok oko 60 metara. Za većeg vodostaja može biti i širi.
Ovaj pravi biser prirode najznačajniji je turistički potencijal općine Sanski Most.
Geomorfološki je spomenik prirode.
Put do vodopada, nedavno je vrlo fino uređen, laganom šetnjom od oko 10 minuta kroz lijepu šumu.
Nacionalni park Kozara
Poslije II svjetskog rata planina Kozara je postala čuvena po herojskim borbama naroda ovog kraja za slobodu, te se već 1947. godine krenulo sa aktivnostima na izdvajanju i kreiranju Kozare kao nacionalnog parka. 6. juna 1957. godine šume planine Kozare proglašene su za šume istorijskog značaja, a u cilju da se sačuvaju uspomene na kozaračku epopeju.
Već 1959. godine počele su pripreme da se dio Kozare proglasi nacionalnim parkom.
6. aprila 1967. godine proglašen je Nacionalni park „Kozara“, a u cilju zaštite brojnih spomenika nastalih u vrijeme borbi na planini Kozari, prirodnih ljepota i drugih znamenitosti ovog područja, kao i radi unapređenja turizma i stvaranja povoljnih uslova za odmor i rekreaciju.
Tvrđava Kastel
Tvrđava Kastel se nalazi u Banjoj Luci i predstavlјa najstariji istorijski spomenik u ovom gradu. Sagrađena je na lijevoj obali Vrbasa, između današnjeg Gradskog mosta i ušća rijeke Crkvene.
U prošlosti Kastel je bio jako vojničko utvrđenje i štitio je kotlinu Vrbasa od neprijatelјskih naleta, prije svega sa sjevera. Tvrđava je sa svih strana opasana debelim kamenim zidovima, na kojima su podignute puškarnice i osmatračnice.
U njenoj unutrašnjosti, pored lјetne pozornice, igrališta za djecu i nacionalnog restorana danas se nalaze prostorije Zavoda za zaštitu kulturno istorijskog i prirodnog naslјeđa Republike Srpske koji radi od 1976. godine.
Tvrđava Kastel
- Tržnička 11
Banski dvor
Banski dvor je kulturni centar u Banjoj Luci. Izgrađen je u periodu 1931-32. godine, kao sjedište bana Vrbaske banovine Kralјevine Jugoslavije. Do rekonstrukcije Palate Republike Srpske, 2008. godine, služio je i kao sjedište Predsjednika Republike Srpske.
Posebnu pažnju treba skrenuti na veliku Koncertnu dvoranu koja svojim izgledom, a posebno svojom akustičnošću, plijeni pažnju kako publike tako i umjetnika. Tokom godine se u ovim prostorima održi preko trideset koncerata klasične muzike, renomiranih umjetnika i ansambala iz zemlјe i svijeta, veći broj izložbi domaćih i gostujućih umjetnika, književnih promocija, poetskih i monodramskih večeri.
Saborni Hram Hrista Spasitelja
Saborni Hram Hrista Spasitelja je najveći i najljepši hram u ovom gradu.
Nalazi se u centru Banjaluke, na mjestu i u istim dimenzijama gdje je prvobitno bio izgrađen hram Svete Trojice, napravlјen između dva svjetska rata. Izgradnja hrama trajala je od 1925. do 1929, a svečano je osveštana na Spasovdan 19. maja 1939. godine.
Ferhat-pašina džamija
Ferhat-pašina džamija, ili Ferhadija, je najpoznatija džamija u Banjoj Luci.
Izgrađena je 1579. od otkupnine koje je dobio bosanski sandžak-beg Ferhat paša Sokolović za glavu Herberta VIII Turjaškog (nem. Herbert VIII Auersperg) u klasičnom osmanskom stilu i predstavlјa jedno od najuspješnijih arhitektonskih ostvarenja na ovim prostorima u 16. vijeku. Nјen arhitekta je nepoznat, ali je poznato da je bio učenik osmanskog arhitekte Mimara Sinana.
Ljubačke doline
Ime Ljubačke doline je dobilo bukvalno po dolinama u selu Ljubačevu. Ljubačke doline su prirodni fenomen, jedinstven u Evropi.
To su prirodna udubljenja u zemlji prečnika i dubine i do nekoliko stotina metara. Doline su koncentrisane na cijelom ljubačkom polju i kao takve ne postoje nigdje u Evropi. Pominju se čaki u nekim udžbenicima zapadne Evrope kao jedinstven prirodni fenomen i prava turistička atrakcija.
Slapovi na Krupi (Krupa na Vrbasu)
U dolini Vrbasa, u Krupskoj kotlini, između Zvečajske i Grebenske klisure, smješteno je naselje Krupa na Vrbasu. Nalazi se na prostoru Grada Banja Luka, na oko 25 kilometara južno od centra, na putu za Jajce i Mrkonjić Grad. Kroz Krupu je nekada vodila rimska cesta koja je povezivala Solin (Salona, gradić kraj Splita) i Gradišku (Servitium).
Rijeka Ponor izvire ispod planine Dimitor, a ponire na južnom obodu Podrašničkog polja, u opštini Mrkonjić Grad. Nakon poniranja pojavljuje se ponovo u Krupi na Vrbasu, i pod imenom Krupa ulijeva se u Vrbas. Turistički značaj rijeke Krupe prvenstveno se ogleda u pojavi kaskadnih slapova, smještenih na oko 1 kilometar uzvodno od ušća, i vodenicama koje se nalaze na njoj. Slapovi i vodenice predstavljaju izuzetnu ambijentalnu cjelinu. Nekoliko velikih slapova pruža se na dijelu rijeke u dužini od oko 100 metara. Od slapova postoje staze za šetnju koje vode do samog izvorišta rijeke Krupe.
Izvor rijeke Sane
Izvori rijeke Sane se nalaze u Donjoj Peckoj. Udaljeni su oko 7 km od Centra za posjetioce. Zbog prirodnih i ambijentanih vrijednosti, izvori Sane su pod strogim režimom zaštite.
Legenda kaže da su joj ime dali još stari Latini zbog njenog lјekovitog dejstva i čistoće (lat. sano, sanare = liječiti).
Sana nastaje od tri jaka kraška vrela, na visoravni kod sela Donja Pecka i Jasenovi Potoci, i kraka pod imenom Korana. Nakon otprilike 1,5 km, ispod Trbovog dola, tri vrela se spajaju u jedan tok.
Izvor rijeke Sane
- Unnamed Road
Jama Ledana
Jama Ledana se nalazi na južnim padinama planine Bobija, na teritoriji opštine Ribnik. Najveći je ledeni podzemni objekat u Republici Srpskoj u koji se ulazi vertikalnim kanalom. Dubina jame je 72 metra, a ulazna vertikala završava u velikoj horizontalnoj galeriji. Dužina pećinskih kanala iznosi 180 metara.
Ledana je ispunjena masivnim, atraktivnim ledenim naslagama koje sačinjavaju ledeni stalagmiti, stalaktiti, povijeni stalaktiti i salivi. Horizontalna dvorana je „vrećastog“ oblika koji predstavlja morfološki idealan izgled podzemne šupljine za formiranje ledenica. Ledene naslage istovremeno čuvaju u profilu zapise smjene mikroklimatskih prilika.
Stari grad Ključ
Stari grad Ključ se nalazi iznad lijeve obale Sane, iznad savremenoga naselja Ključ, Bosna i Hercegovina. Smješten je na uzduženoj kosi na visokim stijenama, iznad lijeve obale Sane, na lokalitetu Grad, na nadmorskoj visini od 521 m, na mjestu gdje Sana ulazi u klisuru izmeðu Breščice (528 m) i Ljubinske planine (656 m).
Stari grad Ključ, u istorijskim dokumentima poznatiji kao Ključ na Sani, biser je srednjovjekovne bosanske baštine i arhitekture, te predstavlja neprocjenjivo kulturno bogatstvo velike istorijske vrijednosti.
Osim po brojnim specifičnostima, ova građevina je poznata i da je u okvirima njenih zidina 25. maja 1463. godine, posljednji bosanski kralj Stjepan Tomašević predao Bosnu tada moćnom Osmanskom carstvu.
Stari grad Ključ
- Stari grad
Janjske otoke
Četiri kilometra od izvora rijeke Janj, nalaze se Janjske otoke, najpoznatije i najatraktivnije izletište u Šipovu. Ovo mjesto je pravo čudo prirode kraškog svijeta koje podsjeća na niz renesansnih parkova, sa bujnim zelenilom, kaskadama, potocima i malim vodopadima. U Janjskim otokama možete iznajmiti sobe u seokim domaćinstvima i dužim boravkom na ovom čarobnom mjestu priuštiti sebi luksuz upoznavanja i uživanja u nesvakidašnjem mjestu.
Janjski otoci su prava mala oaza prirode i zelenila, koja će vas za trenutak smjestiti u neki film avanture ili dokumentarac iz Amazona.
Zbog izuzetne očuvanosti prirode, ali i specifičnih klimatskih uslova, Janjski otoci čine pravi mali prirodni ekosistem, bogat raznovrsnim biljnim i životinjskim svijetom. Ovdašnje šume dom su za mnoge divlje životinje, poput zeca, vuka, lisice, medvjeda, srne, divlje svinje, pa i risa, a sama rijeka Janj, koja je uz Plivu, Sokočnicu, Lubovicu i Volaricu, jedna od pet rijeka koje protiču ovim krajem, veoma je bogata ribom, posebnom pastrmkom.
Janjske otoke
- R415
Plivska jezera
Plivska jezera, u koja spadaju Veliko i Malo jezero, nastala su na Plivi, lijevoj pritoci Vrbasa u Jajcu. Smještena su u dolini Plive, između opštine Jezero i grada Jajca.
Sjeverozapadno od centra Jajca, na udaljenosti 6 km, između Velikog i Malog jezera, smješteno je 20 mlinova na Plivi. To su jedine očuvane vodenice, koje se ovdje nazivaju mlinčićima. Izgrađene na sedrenoj pregradi, postavljene u dva reda, vodenice su objekti visoke etnografske vrijednosti.
Prilikom rekonstrukcije kompleksa mlinova 1985. napravljene su staze koje povezuju mlinove i omogućuju kontinuiran obilazak.
Plivski vodopad Jajce
Plivski vodopad u središtu grada Jajca, nastao je prije 50.000 godina i jedan je od 12 najljepših vodopada na svijetu. Jajce se mijenjalo kroz historiju, mijenjale su se vlasti, ali je vodopad ostao isti. Prelijep i ponosan prkosi vremenu i osvajačima kojih je bilo mnogo.
Simbol je kako Jajca tako i Bosne i Hercegovine. Ispod vodopada se rijeka Pliva ulijeva u Vrbas, nakon čega zajedno nastavljaju put prema Savi. Rijeka Pliva pravi mnoštvo ovih sitnih kaskada, vodopada, a posljednja kaskada je oko 20 metara visok vodopad što čini simbol Jajca i Bosne i Hercegovine.
Plivski vodopad Jajce
- +387 30 659 888
- Drugog zasjedanja AVNOJ-a
Jezero Bardača
Barski rezervat Bardača je kompleks od 11 jezera smještenih između rijeka Save i Vrbasa. Nalazi se sjeveroistočno od Banje Luke, u Bardači, opštini Srbac (Republika Srpska i BiH). Najpoznatija i najveća od ovih jezera su: Prevlaka, Sinjak, Veliki i Mali Dajkovac, Raktovac, Necik, Lug i Dugo polje jedan i dva. Obim jezera je: 16,5 km
Kompleks uključuje ribnjake, naplavljene površine, šume, obrađeno zemljište i nastanjene površine. Bardača je proglašena „Ramsarskim mjestom“, odnosno uvrštena je na svjetsku listu zaštićenih močvarnih područja. Na Bardači se održava najstarija likovna kolonija u BiH: Likovno-ekološka kolonija Bardača.
Uz nabrojana jezera, postoji par manjih jezera, to su: jezero kod bazena Bardača, Mutića Stublaja, Jezera kod restorana 2M, Mrijestilište „Ladice“. Ukupna veličina svih jezera je 732 hektara.
U ovom močvarnom regionu registrovano je 280 biljnih vrsta, 178 vrsta ptica i 26 vrsta riba.
Jezero Bardača
- Србац
Kraljevsko selo Kotromanićevo
U najljepšem dijelu BiH, na 20 kilometara od Doboja prema Derventi, na samo tri sata vožnje od Beograda, Zagreba ili Sarajeva, smješteno je turističko etno naselje „Kraljevsko selo Kotromanićevo“.
Izgrađeno na obali rijeke Veličanke, uklopljeno u ambijent netaknute prirode, što na glavnoj saobraćajnici od Hrvatske prema Jadranskom moru predstavlja pravi ambijent za tranzitni odmor, degustaciju tradicionalnih jela, održavanje seminara, uživanje u starinskom kraljevskom ambijentu i staroj arhitekturi bosanskih kraljeva.
Stanišići
Na trećem kilometru od Bijeljine prema Pavlovića mostu, u srcu semberske ravnice, na površini od petnaest hektara, porodica Stanišić je izgradila Etno Selo Stanišići. Etno Selo Stanišići je selo sa dvadesetak autentičnih drvenih kuća, mljekarom, vodenicom, kovačnicom, ambarom za žito, starim kućama i velikom gostinskom kućom, koji su prenijeti iz sela u opštini Vareš i sela sa planina Zvijezde i Romanije, iz susjednih opština.
Etno Selo Stanišići osnovano je 2003. godine, zahvaljujući inspiraciji Borisa Stanišića. Više od nekoliko godina on je putovao po srpskim selima srednje Bosne u potrazi za starim kućama i predmetima, koji će sačuvati predstavu o jednom vremenu i kulturi življenja sa kraja 19. i početka 20. vijeka. Rezultat je autentično planinsko selo u sred semberske ravnice.
U selu se danas izdvajaju dvije cjeline. Jedna prikazuje svetovni život i izgrađena je od drveta. Čine je drvene kuće – brvnare sa pokućstvom koje im je vijekovima pripadalo. Kuće povezuju popločane kamene staze, a u centru sela su dva jezera. Druga cjelina je duhovnog karaktera i predstavljena je srednjevjekovnom arhitekturom građenom u kamenu, koja je u stvari skup replika istorijskog i religijskog značaja.
Andrićgrad
Andrićgrad je nastao kao ideja prof. Kusturice o kamenom srednjovjekovnom gradu inspirisanog djelima i likovima nobelovca Ive Andrića. To je ustvari vizija kako je Višegrad mogao izgledati da ga nisu zaobišli renesansa i ostali istorijski periodi. U arhitektonskom pogledu sam grad je mješavina različitih epoha i stilova koji su je smjenjivali kroz istoriju ovog područija: vizantijski stil, otomanski period, renesansa, klasicizam.
Andrićgrad je izgrađen od kamena i u njemu se nalazi pedesetak objekata. U Andrićgradu postoji gradsko pozorište, moderni bioskop, gradska uprava, akademija lijepih umjetnosti, zgrada Andrićeve gimnazije, riječna marina i pristanište, hoteli, trgovi, crkva, stari han, dućani i spomen kuća Ive Andrića. U okviru akademije lepih umetnosti koja će postojati u Kamengradu, radiće Fakultet za režiju.
Most Mehmed-paše Sokolovića
Most Mehmed-paše Sokolovića (Stari most u Višegradu) nalazi se u gradu Višegradu blizu granice između Bosne i Hercegovine i Srbije i predstavlja jedno od najmonumentalnijih djela arhitekture koja je nastala u razdoblju od 15. do 19. vijeka u Bosni i Hercegovini. Most Mehmed-paše Sokolovića je nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine.
Sredina mosta, nazvana kapija-sofa, je bila proširena i ubrzo je postala popularno sastajalište za ljude iz Višegrada i okolice, jedno relaksirano stanje koje je još uvijek tipično za današnju Tursku i većinu Balkana.
Roman Ive Andrića „Na Drini ċuprija“, za koji je pisac dobio i Nobelovu nagradu i koji je preveden na mnoge svjetske jezike, je baziran po historiji ovog mosta. Roman je kroz historiju mosta prikazao i historiju cjelokupnog podneblja i mnoge značajne dogadjaje u vezi sa mostom.
Prokoško jezero
Prokoško jezero je ledničko jezero na blizu 1660 metara nadmorske visine. Nalazi se na planini Vranica, 22 km udaljeno od centra gradića Fojnica, Bosna i Hercegovina, između dolina rijeke Vrbasa i doline rijeke Bosne.
Površina jezerskog basena iznosi 48.330 m2. Dužina jezera je 426 m, maksimalna širina 191,3 m, a srednja širina 113,4 m, dok je dužina obalske linije 1.060,5 m. Srednja dubina jezera iznosi 5,7 m, a maksimalna 13,0 m. Tokom ljetnih mjeseci nivo može da se smanji na 60 cm.
Uz samo jezero nalaze se i autentične kolibe, u kojima možeš predahnuti i uživati u pravin domaćim specijalitetima (hljeb i pita ispod sača, sir, kajmak, borovnice).
Prokoško jezero
- Unnamed Road
Vrelo Bosne
Vrelo Bosne je izvor u centralnoj Bosni i Hercegovini. Izvor je rijeke Bosne, i jedan od najpoznatijih obilježja Bosne i Hercegovine. Vrelo Bosne se nalazi na periferiji Sarajeva, pored Ilidže.
Nakon nedostatka održavanja tokom 1990tih, velika revitalizacija projekta je pokrenuta 2000. godine. Lokalni tinejdžeri su vođeni internacionalnim ekološkim organizacijama vratili Vrelo Bosne u svoju prijašnju raskoš.
Danas je Vrelo Bosne poznata turistička atrakcija, i za strane turiste i za obližnje posjetioce koji žele uživati u prirodi. Sastoji se od više malih otočiča povezanih mostovima preko brojnih manjih potoka. Dosta životinja se nalazi u parku, poput patki i labudova. Tu su također druge zanimljivosti u parku, poput fijakera, mjesta za izlet i restorana.
Vrelo Bosne
- +387 33 580 999
- Ilidža
Nacionalni park Sutjeska
Nacionalni park Sutjeska je najstariji i najveći nacionalni park u Bosni i Hercegovini. U parku se nalazi najviši vrh BiH, planina Maglić, prašuma Perućica, planina Zelengora, Volujak, Vučevo.Ovdje se odvijala Bitka na Sujtesci u II svjetskom ratu!
Park obuhvata široko planinsko područje na tromeđi Bosne i Hercegovine i Crne Gore, oivičen je rijekama Pivom, Drinom, izvorišnim tokom Neretve, a nadvijaju ga planinski masivi Bioča, Vučeva, Maglića, Volujaka, Lebršnika i Zelengore.
Najviši vrh Bosne i Hercegovine, Maglić (2.386 m.n.v.), nalazi se na području Parka. Upravo zbog ljepote svojih vrijednosti i činjenice da se radi o netaknutoj prirodi, ovaj nacionalni park 2000. godine dospio je u II kategorijiu IUCN-a (Odjeljenja UN-a za zaštitu prirode i prirodnih dobara).
Na jednom području ljubitelji prirodnih ljepota mogu vidjeti sve što požele – od pitomih dolina, gustih šumskih kompleksa, planinskih pašnjaka do visokih planinskig masiva. Na Zelengori se nalazi osam glečerskih jezera, poznatih “gorskih očiju”, a tu su i impozantni kanjoni Sutjeske, Hrčavke, Jabučnice, bistrih planinskih rijeka koje su bogate potočnom pastrmkom. Veoma je dragocjen i bogat fond divljači, kao i rijetkih biljnih vrsta, od koji su mnoge endemske.
Izvor Bune (Vrelo Bune) Blagaj
U mjestu Blagaj, 12 kilometara udaljenom od Mostara, nalazi se pravo izvorsko blago: izvor rijeke Bune. Riječ je o lijevom pritoku Neretve, a u nju se ulijeva u mjestu Buna. Rijeka Buna ima dvije pritoke: Posrt i Bunicu. Buna je jedna od najčistijih rijeka u ovome dijelu Europe.
Izvor (vrelo) rijeke Bune nalazi se u dubini pećine smještene u stijenama visokim oko 200 metara. Na vrhu se nalazi ruševina starog grada Herceg – Stjepana, posljednjeg vladara Hercegovine, prije otomanske vlasti.
Stari most Mostar
Stari most na Neretvi u Mostaru sagrađen je između 1557. i 1566, a djelo je osmanlijskog graditelja Hajrudina. Poznat je kao glavni simbol Mostara i Hercegovine.
Stari most je kameni most izgrađen od kamena tenelije. Luk je dug gotovo 29, a visok 20 metara, savijen blizu sniženog polukruga. Karakterizira ga tanki i elegantni oblik: profil mosta bio je toliko tanak i toliko visoko iznad vode da je mnogima bilo teško zamisliti da takva građevina može biti napravljena od velikih kamenih blokova. Most je svijetle boje, koja se mijenja tokom dana, zavisno od Sunca.
Od turističke je važnosti i tradicionalno takmičenje u skokovima s ovog mosta, koji imaju vrlo dugu historiju. Od 2015. Stari most domaćin je i takmičenja iz Red Bull Svjetske serije u ekstremnim skokovima u vodu.
Stari most Mostar
- Стари мост
Vodopad Kravica
Vodopad Kravica nalazi se na rijeci Trebižat. Udaljen je od Ljubuškog 7 km. To je jedinstvena prirodna ljepota koju je izgradila voda rijeke Trebižat prolazeći kroz krečnjačke terene i taložeći sedru.
Nadmorska visina rijeke Trebižat ispod vodopada iznosi 28 metara, dok je iznad vodopada 54 metra.
Vodopad na vrhu ima oblik polukruga širokog oko 120 metara, a sastavljen je od sedre.
U svako doba godine zbog velikih promjene u vodostaju i naravno promjeni vegetacije vodopad Kravica pruža različita i jedinstvena iskustva.
Pećina Vjetrenica (spilja Vjetrenica)
Na zapadnom kraju Popovog polja, 300 m istočno od manastira Zavala, nalazi se Vjetrenica, najpoznatija pećina u Bosni i Hercegovini, zaštićeni spomenik prirode i turističko odredište u jugoistočnom dijelu Hercegovine.
Vjetrenica je Hidrološki aktivan protočni speleološki objekt s čak 4 vodena toka, te više desetaka manjih periodičnih tokova s podzemnim jezerima. Smještena je na području južno-dinarskog krša, s ulazom na samom rubu Popovog polja, 300m istočno od centra sela Zavale na 260m nadmorske visine, 12km zračne udaljenosti do Jadranskog mora.
Zaštićeni je spomenik prirode od 1950. godine, a 1981. proglašena geomorfološkim rezervatom prirode. Pećina je poznata i kao jedno od najvećih staništa čuvenog vodozemca, tzv. “čovječije ribice”.
Hercegovačka Gračanica
Turistički kompleks Hercegovačka Gračanica je najposjećenija lokacija sakralnog karaktera u istočnoj Hercegovini.
Hercegovačka Gračanica pripada Eparhiji zahumsko-hercegovačke i primorske Srpske pravoslavne crkve, čija manastirska crkva predstavlja vernu kopiju crkve manastira Gračanice sa Kosova i Metohije, zadužbine kralja Milutina (1282—1321).
Sagrađena je 2000. godine na brdu Crkvina iznad Trebinja, sa željom da izvrši testament srpskog pesnika Jovana Dučića, rodom iz Trebinja.
Spomen-kompleks čine crkva Presvete Bogorodice sa zvonikom, vladičanski dvor, biblioteka, amfiteatar, galerija, salon za bankete, česma i letnja bašta.
Hram se može videti sa svake tačke u Trebinju. Sa brda Crkvina pruža se pogled na cjeli grad.
Izvor: wevotravel
Izvor fotografija: Shutterstock i Facebook
