Manastir Pavlovac Mladenovac Verifikovano

Nalazi se na jugoistočnim obroncima Kosmaja, na zaravni iznad istočne obale Tihanovačkog potoka, u ataru sela Koraćice (7 kilometra severozapadno od Mladenovca). Lociran na nepodesnom terenu, u uzanoj kotlini, manastirski kompleks je izduženog oblika sa crkvom u sredini i temeljnim zidovima konaka i trpezarije u severnom delu. Do pre dve decenije ostaci građevina bili su zatrpani kamenom, šutom i zemljom, tako da su bili delimično sagledivi. Posle detaljnih arheoloških i konzervatorskih radova Pavlovac je istražen i većim delom obnovljen.

Na osnovu istorijskih izvora (akt despota Stefana Lazarevića Dubrovčanima iz 1425. godine pisan je „u Pavlovcima) i arhitektonskih odlika manastirske crkve pouzdano se zaključuje da je manastir podignut u drugoj ili trećoj deceniji XV veka. Sagrađen je na važnom strategijskom putu koji je vodio iz Beograda za Rudnik i ibarsku dolinu. Kroz ceo XVI vek turski popisi u Pavlovcu zatiču monahe, tako da je zapusteo verovatno pred Veliku seobu, da bi propojao u naše vreme (osvećen je od Episkopa šumadijskog Save 31. oktobra 1999. godine).

PavlovacOsnova građevine je trikonhalna sa oktogonalnom kupolom iznad centralnog prostora. Podužni brod je bio zasveden poluobličastim svodom rađenim od tesanika sige i pljosnatog kamena. Vitka kupola iznad naosa oslanjala se preko polukružnih lukova na četiri snažna pilastra. Oltarska apsida je spolja i iznutra polukružna, a bočne konhe su spolja petostrane, a iznutra polukružna. Na zapadu je pravougaona priprata građena istovremeno sa crkvom, ali sa nešto tanjim zidovima. Narteks je bio zasveden krstastim svodom, a glavni ulaz je bio na južnoj strani.

Zidana je od lomljenog kamena sa fasadama pritesanih kvadera pažljivo sastavljenih, vertikalno slaganih i krečnim malterom dersovanih. Od bogate skulptorske dekoracije kojom je crkva bila ukrašena, očuvani su samo fragmenti. Oltarska pregrada sa ikonostasom bila je rađena od kamena sa ornamentisanim stubićima od kojih su očuvani manji fragmenti.

Unutrašnjost crkve je pažljivo zidana i spojnice između kamena su malterom ravnjane. Međutim, zidne površine nisu bile malterisane, nego su samo nekoliko puta bile okrečene. Na tako obrađenoj podlozi slikane su freske čiji su manji fragmenti bili vidljivi početkom XX veka. Danas na zidovima crkve nema nikakvih slikarskih tragova, jer ovako pripremljena podloga nije mogla da bude dugotrajna.

Severno od crkve nalaze se ostaci temeljnih zidova manastirskih konaka i ostalih ekonomskih objekata.